BAHAR ÇİÇEKLERİ

ZEYNEP K.

Kopkoyu sis çöktü o Temmuz’da ülkeye 

Sinsi tuzaklar kurulmuştu her köşeye 

Uyudular kanlı ve karanlık bir geceye 

Yazda zemheriye tutuldu bahar çiçekleri 

Uyandılar gömlekleri arkadan yırtık 

Hüküm verilmiş ceza kesindi artık 

Darbe yemişti adalet kayıptı hukuk 

Kara zindanlara atıldı bahar çiçekleri 

Çiçek değil zehirli dikendir dediler 

Katledilmeleri vaciptir fetva verdiler 

Ayaklar altında çiğnendi tepelendiler 

Soykırımla kırıldı bahar çiçekleri 

Kardeşleri de bu bendendir demedi 

Kimini anası babası kovdu reddetti 

Bıraktı toprağını hem ağladı hem gitti 

Uzaklara hicret etti bahar çiçekleri 

Kovalandılar diyar diyar nefretle 

Kin köpeği peşlerinde gitti her yere 

Kimi yaka paça getirildi geriye 

İşkencelere uğradı bahar çiçekleri 

Mevla dilemiş mutlak bahar gelecek 

Kışın ardından toprak yine dirilecek 

Bilirler ölseler de bu iş bitmeyecek 

Şevkle tohumlar saçtı bahar çiçekleri 

Karanlık kustu nura duyduğu nefreti 

Çalı ruhlar çekemedi alı moru yeşili 

Su vermediler kurutmak için hepsini 

Heyhat dünyaya yayıldı bahar çiçekleri