GRİ DEĞİL AŞKIN RENGİ

Zeynep Gür

Olmayan denizin dalgasında boğuluyorum

Batıyor ümitlerim kızıllığında ayın

Ağlıyorum

İplerini saldığım aşkıma

Çanlar çalıyor ruhumun sokaklarında

Kalabalıklar içinde yalnız 

Açlığa tokluğum

Gitarın tellerinde aradığım aşktan

Kopar zincirleri aklımın

Gridir gözler

Gülüşler yalan

Bu sandaldaki aşk felaket

Zeytin yeşili gözlerde boğulmayan bilmez

Bırakmazsan kendini

Hırçın denizden ölümcüldür nehrin suları

Akmaz tersine

Sular sadakatsizdir

Baharda dökülüyor yapraklarım

Bu ilk değil

Aştı vaktini

Aştı haddini bu kez

Tren kaçtı

Kızıl ay battı

Güneş doğmayacak ümitlerime belki

Gitarın tellerinde değil

Piyanonun damperinde arıyorum

Kalabalıkta değil

Tenhada doğuyorum

Ana rahmi değil ki burası

Dili bilinmez sokaklarda 

Ateşi olmayan aşklarda

Sözsüz şiirler

Müziksiz şarkılar

İbadetsiz camiler olarak doğuyorum

Eğri yollar

Çıkmaz sokaklar

Yabancı tenlerde kayboluyorum

Ya vardır ya yoktur

Gri değil aşkın rengi

Bakışları eritmeyen gözlerde

Ölümcül bir kahkaha ile ölüyorum