SÖYLEYEMEZ
MİHMAN
Gönül coşar, aşk ile heyecan ile
Önünde pişmanlık denizi, içinde yangın ile
Gözyaşları geceye bırakılır bir mektup ile
Bilinmez olur susar, dil lal olur söyleyemez…
Söyleyemez gündüz, söyleyemez kelimeler ile
İçinde kaynayan kazanı, hicranı, bu dil ile
Geçmiş denilen dehlizde kaldık yolda sessizce
Bilinmez olur susar, dil lal olur söyleyemez…
Anlar mı biri, bunca hengâme içinde, hal ile
Hemhâl olur mu gece, firakı görmüş ile
Bir deyin, gösterin, yol karanlık, sis ile
Bilinmez olur susar, dil lal olur söyleyemez…
Söyleyemez, sırdır, bilinmeyecek belki hiç
Bulamadığım, yakın uzak taksiminde kendimi hiç
Hangi bahara kaldı vuslat, sorulur mu hiç
Bilinmez olur susar, dil lal olur söyleyemez…
söyleyemediğinde işte orhan pamuk’un da dediği gibi, ‘ çünkü hiçbir sey hayat kadar şaşırtıcı olmaz. tek teselli yazı hariç. yazı hariç.’ yazıya sarılır insan. en azından yazıyorum dedirtir insana söyleyemedikleri. tebrikler ve teşekkürler. çok güzel bir yazı olmuş.