KARANLIK
Seyfullah Sacit
Çalkantı, yılgınlık, dibin en dibinde yaşantı
Görüntüler diyorum bayim, söyleyin hangisi aydınlık
Gök kubbe içinde nura hasret yürekleri…
Aydınlatır mı?
Hadi söyle
Bu koyu karanlık
Belirsizlik senfonisi içindeki ahenk
Söyle! Hangisi yaşadığına denk
Istırap rüzgârlarıyla inkişafında bin bir renk
Söyle!
Bilinmezin içinde mi felek
Ey karanlık! Toz bulutu, görünmez kılınan yol
Sis torbası içine atıldı mekân, kırıldı kol
Uçurumun kenarında kaldı, belirsiz artık sağ sol
Gel de kurtar
Ümit bağı
Dert ortağı gerek
Şehrayinler sarsın kentin dört bir yanını
Gel de gör, ey saki! Umutsuzluk girdabını
Feryat edilen her anda bir ah parçasını
Gel de topla ey saki!
Ol ışık!
Her yer karanlık…
Her yer karanlık…
Sakiden beklenen de bir ayrı düşündürdü beni. Çok çok güzel bu şiir ve bir o kadar manalı. Gerçi derin manalarda dolaşmak lâzım anlayabilmek için. Bir de o hitap:” Bayım!”
Yüreğinize sağlık Seyfullah Hocam.