KARANLIK

Seyfullah Sacit

Çalkantı, yılgınlık, dibin en dibinde yaşantı

Görüntüler diyorum bayim, söyleyin hangisi aydınlık

Gök kubbe içinde nura hasret yürekleri…

Aydınlatır mı?

Hadi söyle

  Bu koyu karanlık

Belirsizlik senfonisi içindeki ahenk

Söyle! Hangisi yaşadığına denk

Istırap rüzgârlarıyla inkişafında bin bir renk

Söyle!

Bilinmezin içinde mi felek

Ey karanlık! Toz bulutu, görünmez kılınan yol

Sis torbası içine atıldı mekân, kırıldı kol

Uçurumun kenarında kaldı, belirsiz artık sağ sol

Gel de kurtar

Ümit bağı

  Dert ortağı gerek

Şehrayinler sarsın kentin dört bir yanını

Gel de gör, ey saki! Umutsuzluk girdabını

Feryat edilen her anda bir ah parçasını

Gel de topla ey saki!

Ol ışık!

  Her yer karanlık…

You may also like...

1 Response

  1. Canan DUYUŞ says:

    Her yer karanlık…
    Sakiden beklenen de bir ayrı düşündürdü beni. Çok çok güzel bu şiir ve bir o kadar manalı. Gerçi derin manalarda dolaşmak lâzım anlayabilmek için. Bir de o hitap:” Bayım!”
    Yüreğinize sağlık Seyfullah Hocam.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *