EYLÜL’ÜN KAYIP PARÇALARI

ESRA DOLUNAY

Biz Eylül’ün kayıp parçaları 

Ne yan yana takıldık 

Ne apayrı yer aldık. 

Biz Eylül’ün boşluğuna, 

tam oturtamadık 

başka parçaları;

Hep bir kenarımız açıkta kaldık.

Ne tamamlandık 

Ne tam anladık 

Biz Eylül’de biz kalamadık 

Eylül’ün boşluğunda iz kaldık  

En güzel parçası olamadık

Bütünün 

Köşesine bile tutunamadık 

Resmi tamamlayamadık 

Manzaranın tam ortasında eksik kaldık

Sonra eğretice yamaladık

Gözden kaçmaya çalışırken 

Göze takıldık 

 

Biz Eylül’de yarım kaldık

Bütünü yakalayamadan

Yarısında tökezleyip 

Parçalara ayrıldık 

Eylül’de düşen ilk yapraklara karıştık 

Yap’ılmışı görmeden 

Boz’ulmuşa atıldık.

Tamamlanamadan

Yarımlandık… 

You may also like...

1 Response

  1. Canan says:

    Ah Eylül, Ah kayıp zamanlar…İçimde bir hüzün oluştu. Umarım kayıp parçalar o yap-bozu gelir bulurlar. Umarım…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *