EYLÜL’ÜN KAYIP PARÇALARI
ESRA DOLUNAY
Biz Eylül’ün kayıp parçaları
Ne yan yana takıldık
Ne apayrı yer aldık.
Biz Eylül’ün boşluğuna,
tam oturtamadık
başka parçaları;
Hep bir kenarımız açıkta kaldık.
Ne tamamlandık
Ne tam anladık
…
Biz Eylül’de biz kalamadık
Eylül’ün boşluğunda iz kaldık
En güzel parçası olamadık
Bütünün
Köşesine bile tutunamadık
Resmi tamamlayamadık
Manzaranın tam ortasında eksik kaldık
Sonra eğretice yamaladık
Gözden kaçmaya çalışırken
Göze takıldık
…
Biz Eylül’de yarım kaldık
Bütünü yakalayamadan
Yarısında tökezleyip
Parçalara ayrıldık
Eylül’de düşen ilk yapraklara karıştık
Yap’ılmışı görmeden
Boz’ulmuşa atıldık.
Tamamlanamadan
Yarımlandık…
Ah Eylül, Ah kayıp zamanlar…İçimde bir hüzün oluştu. Umarım kayıp parçalar o yap-bozu gelir bulurlar. Umarım…