Sensiz Lafügüzaf Yaşamak

Dilan Bayşu

Yıkıp döktüğüme aldanma zaafım var gülüşüne,

Vazgeçemediğim deniz gözlerine…

Zindansa dört duvar, içinde olmalı suçlular.

Aşkı oyun sanıp sessizce yenilen zavallılar.

Sana hasret, kokunu dilenirim her gece Rüzgârdan medet umarak…

Unuttum seni deme sakın dayanamam buna

Bırak koşacağım uzaklara, hesap soruyor bu hayat bana.

Delirmedim kaçıyorum yalanlardan.

Yağmur yağsın, fark edilmez olsun gözümden yaşlar…

Bırak ne gururu? Geriye kaldı mı ki onurdan kalıntılar?

Ay ışığından çaldım aydınlığı; sana sunduğum, ay ışığındaki gurur

Rüyamda gördüm çocukluğumdan bir haber

Bahçelerde gelincikler, gökyüzünde güneşden izler.

Uçuşan takvimden yapraklar, zaman bilmiyor duracak bir durak.

Kapattığın kapılar açılmıyor aydınlığa ne yazık…

Hayalim yüzünle kaplı, bu nasıl bir günah? 

Olmaz böyle sensiz lâfügüzaf yaşamak…