TIRTILIN RÜYASI

ACEMİ SEYYAH

Bir garip heyecan, bir garip mutluluk var yüreğimde, adeta kozasından çıkmayı, uçmayı heyecanla bekleyen bir tırtıl gibi yüreğim. Kanatlarımı hemen açmak, güzelliğini, yeniğini görmek ister gibiyim tüm varlığımla. Yeni bir dünya keşfetmek ya da yeni, yepyeni beni görmek ister gibi, ikinci bir doğumu yaşar gibiyim. Yeniden, sıfırdan başlamak istiyorum hayata, her şeyi sıfırlayıp, sıfırlanıp.

               Bir garip umut var ruh dünyamda, geleceğe ve gelecek olan güzelliklere dair. Tek engel hâlâ kozamda var oluyor olmam. Evet dört duvar ve bir faanusta olabilirim belki ama bu benim hayallerimi, umutlarımı ne engelleyebilir, ne sınırlandırabilir, ne de beklenen bahara set çekebilir. 

               Bir merak var içimde keşfedeceğim, yeni güzel baharın çiçeklerine, dağlarına, kırlarına dair. Her çiçeğe konmak, her dala uçmak, her çimende konaklamak, kıyıda, köşede kalmış keşfedilmeyi bekleyen güzellikleri keşfetmek istiyorum. Kanatlarım yorulana, gözlerim kamaşana kadar güneşe uçmak istiyorum, tek yoldaşım, arkadaşım rüzgârla birlikte ve rüzgârın getirdiği rengarenk çiçeklerin kokusuyla. Bir kere daha gökyüzüne bakmak istiyorum, sanki ilk defa görmüşüm gibi, sanki yakalayabilecekmişim gibi bulutlara, gökkuşağına, güneşe, aya koşmak istiyorum, yürümeyi yeni öğrenen bir çocuğun heyecanıyla. Kozamdaki ve öncesindeki hüzünleri düşünmeden, o hüzünlerden aldığım, güçlendiğim yeni halimle, tırtıldan kelebeğe dönüştüğüm rengârenk kanatlarımla uçmak istiyorum…