BEKLENEN SES

KATRE

Önce içimde yankılanır gök gürültüleri, şimşekler ve yıkılan kaleler.. Dostluklar kurtlar sofrasında can çekişirken, fırtınaların susmak bilmediği mevsimlerde ve bir saçak altında beklemekteyim. Gürültüyü susturacak bir fısıltıya hasret dinlemelerdeyim. Yıldızlara tutunurken bakışlarım, ruhumu ele geçirir kelepçeli ellerin sesi ve göz göz büyür içimde kurumuş gözyaşları. Düğüm düğüm çözülürken göğsümdeki kafes, dua dua inlemelerdeyim. 

Bir fısıltıydı beklediğim dosttan, uzaktan ya da yakından. Razıydı canım dostun atacağı gülden acımaya ama bendim işte bıçağın altına atılan kurban, okuldan kaçan çocuk ve filmin kötü adamı. Şehrin işaretli kapısı benim kapımdı yol aldığım. Daha hanın ilk kapısında bırakmıştı dostlar ellerimi. Bulutlara dokunsam ağlardı, gül yanardı busemden ve su kanardı içmeden. Oysa bir hâl hatır yeterdi toplamaya kalbimin kırık parçalarını. Aldırmazdım kanayan ellerime. Kalem yalancı cennetlere teslim oldu, sadakat can verdi yırtıcı pençelerde.

Bir fısıltıydı beklediğim dosttan, bir selam ya da bir söz. Kulakları sağır eden sükût olsa da payıma düşen, biliyorum o ses gelecek uzaktan ve yakından. Demet demet sevda heybemde, yolum kapıların ötesine. Bıçaklar boyun bükecek İsmailî tevekküle ve cellatların ellerinde can verecek urgan. Umudu soluklayacak ve yeniden vefayı heceleyecek bütün bekleyenler. Bütün zamanların kiplerinde çeke çeke büyütüp o sesi, her cümle fısıldayacak elifçe bir nefesi. Bir kere cemre düştü mü gönüllere, bir hece ondan, bir hece senden ve benden, yaprak yaprak gül dolacak ellerimiz. Şimdi bir çay koyup ocağa, söylenecek sözlere bir sestir beklediğimiz.