YORGUN

Ömer Dilbaz (Seyyah)

Hüzünler yorgun, 

Merhametsizlik insansızlığın gözlerinden akarken. 

Sevgiler dargın, 

Zulüm çocukların başını zalim elleriyle okşarken. 

Sözler durgun, 

Vicdansız dillerden şefkatsiz gönüllere akarken. 

Güneş ağlamaklı, 

Dili lâl olmuş dünyaya doğarken. 

Rüzgâr utanıyor, 

Kulakları sağır dünyada eserken. 

Zaman şaşkın, 

Olanları seyredip insanlar hiç olmamış gibi yaşarken. 

Şefkat hasta, 

Çocuklar annesiz, anneler çocuksuz bırakılırken. 

Yine de mazlumlar ümitli, 

Yusuf ’u zindandan alıp sultan yapan, 

İbrahim’i yakacak ateşi gül eden, 

Yunus’u balık karnından kurtaran, 

Musa’ya Kızıldenizi yardırıp, 

Firavunu Kızıldeniz’e gömen, 

Merhametlilerin merhametlisi, 

Rahman ve Rahim olan, 

Allah’a bağlıyken..