Sakit Yürekler

1muhacirnisa, Almanya.

Sakit yürekler, menzul bir hasta gibi.

Tahkir edilmekten usanmış herkes ancak kimsenin medhedilmekte gözü yok.

Katrelerle dolu buhranlı gözler, tebessümler hep ca’li. 

Tevekkili bekleyişler, zalimin elinden saadet yok.

Mahkûmane bakışlar pencerede, bir Yusuf’un yolunu gözlemekte,

Çocukların boynu bükük, hepsi melûl, hepsi mahzun, akşama yemek, oynamaya oyuncak yok.

Kulaklar kapıda, hep bir râşe hali üzerlerinde.

Muallak davalar, meçhul istikbalimiz, fakat biliniz ki bize müşkil yok.

İmanla küfür arasında çaresiz, yalnız kalpler.

Medrese-i Yusufiye’de yankılanan kuru öksürükler, bir yudum şifaya muhtaç lakin bu zalim muhafızlar bir tabibi bile çok gördü bize.

İşte bir gece vakti, yahut sabah ezanına nazır, bir sefine içinde, muhacirler.

Tüm ömür, bütün servet, bir gün ağlanarak bir günse gülünerek anılacak hatıralar sığdırılmış yumruk kadar yüreğe. 

Ya küçük mazlumlar?

Bizlerin tüm umudu, ilk adımları, anneleri, babaları ve daha nice hakları bu dört duvar arasına hapsedilmiş minik gönüllerin sahipleri.

Şimdi soğuk kışta en çok vurgun yiyen meyveyeler, belki çığlıkları en çok duyulmayan onlar, belki en çok kan ağlayanlar.

Velakin, biliyoruz ki, bahar yakın, sizin tebessümlerinizse hep ca’ri.

Ya Rabbi, bize bu soğuk kışın baharını, bu gecenin neharını, bu hastaların şifasını, bu çocukların noksansız kahkahalarını, Yusuflar’ın ve yiğitlerin, ensarların ve muhacirlerin, tüm hasretlerin, vuslatlarını görebilmeyi nasip et.

Senden istediğimiz dirayet ve metanet,

Dolana kadar bize verdiğin bu mühlet.