ŞÜPHE
Sümeyra Emektar
İnsan kovulunca evinden,
Var olan
Ve zaten tek olan ’kesinlik’
Saklandı kapısız şehirlere
Kayboldu yıldızlar alacalıkta
Dilsiz bir şüpheydi şüphesiz buna sebep
Tek bir damla yetti
Dünyadaki tüm suları bulandırmaya
İnsanın üzerine kalan şimdi
Avaz avazlığın çıldırtıcı sakinliğinde
Uzanmak yatağına ihtimallerin!..
istesek de istemesek de pesimistik ve melankolik şiirler daha bir cezbedicidir… tebrikler.