SİNEM DER Kİ

Sevgil Dost 

Sevgili Dost; 

Şimdi sen ordan, ben burdan,

Tutsak çarşaf gibi bir denizin ucundan..

Yine el eleyiz görmüyor musun ?

Soluduğumuz havanın kokusu,

Üstümüzde göğün mavisi, 

Gözyaşımızın tadı bile aynıyken,

Ne çıkar kalplerimiz farklı sahillerde atsa,

Yine can canayız bilmiyor musun..? 

Sıkıca kapattığımda gözlerimi,

Bak işte şimdi tam karşımdasın..

Bir ufuk çizgisi kadar yakın..

Sonsuz kadar gerçek.. 

Gökkuşağının her rengi gibi başıma taçsın.. 

Ve sen Sevgili Dost;

Bütün güvercinlerin kanadındaki muştuda..

Duam gibi, avuçlarımda.. 

Bizi birleştiren o denizin,

İçime çektiğim, tükenmeyen kokusu gibi

Hep ama hep yanımdasın.. 

Hadi.. Tut denizin ucundan..