AFFEDİLECEK BİR SUÇ İŞLEMEDİM

Zeynep Gür

Ayrılığının kor eden ateşine karşı işledim bu suçu

Beni affet

Ya da dur! Affedilecek bir suç işlemedim

Seni senden çok sevmenin bedelini ödedim yıllarca

Yok saydım kendimi, seni sevmeye adadım ömrümü

Sen vardın ama ben yoktum gözümün baktığı her yerde

Oysaki aklımın oyunuydu bu 

Sen yoktun ama ben vardım

Senin için yaşayamazdım

Yaşadığımı sandığım, sensizliğe bensiz yaşam modeliydi

Formül tutmadı 

Üzgünüm, bu denklem iki bilinmeyenli değil

Sen de varsın ben de varım

Varlığını, yokluk aynasında arayıp yokluğunu gerçek aynada farkettim

Artık özgürüm 

Artık özgür bedenim

Artık özgür duygularım

Artık senin yokluğunda yaşıyorum 

Seni yokluğunda seviyorum

Tüm hücrelerimde özlüyorum 

Ama tüm hücrelerimle

Kalbimdeki varlığın kadar gerçek bugün hayatımdaki yokluğun